Titos Patrikios – Vers, 2

Vers qui hurlent
vers qui se dressent soi-disant comme des baïonnettes
vers qui menacent l’ordre établi
et qui dans leurs quelques pieds
font ou défont la révolution,
inutiles, mensongers, grandiloquents,
parce qu’aucun vers aujourd’hui ne renverse de régime
aucun vers ne mobilise les masses.
(Quelles masses ? Entre nous vraiment – qui pense encore aux masses ?
Tout au plus une délivrance individuelle, sinon une révélation.)
C’est pourquoi moi je n’écris plus
pour offrir des fusils en papier
des armes de paroles bavardes et creuses.
Mais pour soulever juste un coin de la vérité
jeter un peu de lumière sur notre vie plagiée.
Autant que je peux et aussi longtemps que je résiste.

*

Στίχοι 2

Στίχοι που κραυγάζουν
στίχοι που ορθώνονται τάχα σαν ξιφολόγχες
στίχοι που απειλούν την καθεστηκυία τάξη
και μέσα στους λίγους πόδες τους
κάνουν ή ανατρέπουν την επανάσταση,
άχρηστοι, ψεύτικοι, κομπαστικοί,
γιατί κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα
κανένας στίχος δεν κινητοποιεί τις μάζες.
(Ποιες μάζες; Μεταξύ μας τώρα –
ποιοι σκέφτονται τις μάζες;
Το πολύ μια λύτρωση ατομική, αν όχι ανάδειξη.)
Γι’ αυτό κι εγώ δε γράφω πια
για να προσφέρω χάρτινα ντουφέκια
όπλα από λόγια φλύαρα και κούφια.
Μόνο μιαν άκρη της αλήθειας να σηκώσω
να ρίξω λίγο φως στην πλαστογραφημένη μας ζωή.
Όσο μπορώ, κι όσο κρατήσω.

*

Verses, 2

Verses that howl,
Verses that stand stiff as bayonets,
verses that threaten the established order
and with a few feet
cause or overthrow a revolution,
are useless, phony, arrogant,
since no verse today overthrows regimes,
no verse mobilizes the masses.
(What masses? Between us now –
who cares about the masses?
The most verses give is somme individual
redemption, if not notoriety.)
That’s why I don’t write anymore
just to offer paper rifles,
guns made of verbose and hollow words.
Only to lift up the very edge of truth,
to shed a little light
on our fraudulent lives.
As much as I can, as long as I can hold out.

August 1957

***

Titos Patrikios (né à Athènes en 1928) – Μαθητεία (Apprentissage, 1963) – Sur la barricade du temps

(Le Temps des cerises, 2015) – Traduit du grec par Marie-Laure Coulmin Koutsaftis – The Lions’ Gate: Selected Poems of Titos Patrikios (English Edition)
(Truman State University Press, 2006) – Translated by Roula Konsolaki and Christopher Bakken.