Comme une peau

Par Antwan


Vurrìati sparta, un pocu.
pralungà più indà di u sonniu, custruitu à a dura in a notti, a so strema fini.
ma qual' ci hà da essa
par tenavi cumpagnìa.
purtà u segnu sin' à l'ora di meziornu.

vidaremu

à travers'à quiddi mani chì si pònini,
travaddendu materia. qualissa ?
d'un' inasistenza
daret'à l'ossa
un culori sbiadititu è u trostu.
corpu. chì chirchinnighja è chjama
à travers'à a lana si vularà stringhja
l'èsitu brevu com'è una peddi


.


Vous voudriez partager
poursuivre au delà du rêve péniblement construit dans la nuit,
sur son extrême fin.
mais qui vous accompagnera au delà.
portera le présage jusqu'aux heures de midi.

nous verrons

au travers des mains posées,
travaillant une matière. quelle ?
derrière les os diaphanes et la laine.
un corps. appelle.
on voudra saisir ce court espace,
l'embrasure
comme une peau



Stefanu Cesari