Martin ZIEGLER

Publié le 28 janvier 2008 par Antwan
...
maintenant que le soir s’incline
plus
vite sur les feuilles
et tombe sur le chemin encore
noir
au loin et moins vite
sur ce qui disparaît
contre l’insistance des murs
tout est uni et sans front les arbres
dans leurs habits d’éclair
la rivière tente une route

...
avà chì l’abbrucà si china
più
prestu nant’à i casci
è cadi nant’à u straddonu sempri
neru
culandi è menu prestu
nant’à ciò chì sparisci
contr’à l’insistenza ‘lli muri
tuttu hè unitu è senza fronti l’arburi
in i so panni d’arcìndita
a vadina prova una strada

...

...

vers qui penche le silence
où décline
bois (ni amer
ni ligne
sur la langue)
et sème
à partir de la marche

...............................il y a un endroit
...............................d’où la terre
...............................fait ventre

...

versu qual’ pendi u silenziu
induva cala
legnu (ne amaru
ne ligna
nant’à a lingua)
è sumina
à parta da a marchja
..............................c’hè un locu
..............................dundì a tarra
..............................faci corpu

...

Martin Ziegler in Chemins à fleurs autrement blancs Editions L. Mauguin

...

trad. Stefanu Cesari D.R.

...

le site des Editions Laurence Mauguin

technorati tags: martin zieglerlaurence mauguinstefanu cesaripuesia corsa poesie corsepoesia corsacorsican poetry

del.icio.us tags: Martin Zieglertraduzzioni