Constantin Cavàfis – Addition

Suis-je heureux ou malheureux, je n’y réfléchis pas.
La seule idée qui me remplisse de joie,
C’est que dans la grande addition — leur addition que je hais,
Leur addition à tant de chiffres — je ne compte pas, moi,
Comme unité. Dans la somme totale,
Je ne suis pas entré. Cette joie me suffit.

*

Πρόσθεσις

Aν ευτυχής ή δυστυχής είμαι δεν εξετάζω.
Πλην ένα πράγμα με χαράν στον νου μου πάντα βάζω —
που στην μεγάλη πρόσθεσι (την πρόσθεσί των που μισώ)
που έχει τόσους αριθμούς, δεν είμ’ εγώ εκεί
απ’ τες πολλές μονάδες μια. Μες στ’ ολικό ποσό
δεν αριθμήθηκα. Κι αυτή η χαρά μ’ αρκεί.

*

Addition

I do not question whether I am happy or not.
But one thing I always keep gladly in mind;
that in the great addition–their addition that I abhor–
that has so many numbers, I am not one
of the many units there. I was not counted
in the total sum. And this joy suffices me.

1897

***

Constantin Cavàfis (1863-1933) – Oeuvres poétiques (Editions Imprimerie Nationale, 1991) – Traduit du grec par Socrate C. Zervos et Patricia Portier – C.P. Cavafy – The Complete Poems of Cavafy (Harcourt Brace Jovanovich, 1976) – Translated by Rae Dalven ; with an introduction by W. H. Auden.